Dünyanın Rahmanı, Ahiretin Rahîmi, şeytânın Racîmi olan; Allâhü Teâlânın Mübârek ismi şerifleri ile ve öyle Allâh’a hamdolsun ki, bizleri konuşmak ve herşeyi açıklamakla şereflendirdiler. Fasih konuşup bildirmekle de faziletlendirdi. Lisanları birbirlerinden ayırmakla rızıklandırdılar ve öyle bir temyizi ayırış ki, insanlar onunla; hayvanlardan ayrılırlar. Salat, selâm açık, mûcizelerle gönderilen Efendimiz Muhammed Mustafaya âli ashabına olsun. Ve onlar öyle ashab ki, hak olan sünnet, onlarla aydınlanır. Ve batılda onlarla mahvolur. Onlar; semâdaki yıldızlar gibidirler. Her hangisine uyulsa doğru bulunur. Tekrar Salatü Selâm b. ihtirâm. İnsanların en hayırlısı; Nur, Ahmed, Mahmûdu Muhtar (a.s.v.) üzerine ve alâ âlihil ahyâr ves sahibil muhtâr üzerlerine olsun. Salâtüs Selâm; Ve alâ cemîil Enbiyâ-i vel-Mürselîne ve âlihim, zürriyâtihim, etbâihim ecmaîne.

(ÎMÂNIN ALTI ESÂSI)

والذين يؤمنؤن بالغيبويقيمؤن الصلاة ومما رزق ناهم ينفقؤن   {سورة بقرة عاية {3}{جلد}{.1}{46.42.}                     

O Müminler ki: Gayba (gözle görülmeyeni) tasdik ederler. Allahü Teala’ya ve O’nun Cennetine, Cehennem’ine, sırata, mizana ve öldükten sonra dirilmeye, hesâba, bütün Allah-ü Teala’nın emir ve yasaklarını tasdik ederler.

(BİRİNCİ ŞUBESİ ALLAH’A İMANDIR)

{قالله عزوجل ليسل البران تواللؤاوجؤهكم قبل المشرق والمغرب وليكن البر من امن بالله واليوم الاخرواللاءكة والمكتاب ونبيين الايةبقرةعاية   

Azîz, Celîl Allah(c.c.)yüzlerinizi doğuya veyâ batıya çevirip,döndürmeniz;iyilik değildir. Velâkin iyilik ve ihsân (itâat ve İbâde) Allah (c.c.) ve Âhirete, Meleklere, Kitaplara, Nebîlere vekaderin tamâmına hayra, şerre suâle hesâba mîzâna, sırâta, Cennete ve Cehenneme inânmakdır. (Bakara Sûresi, Âyet:177) (Cild:1)(246+248: Sahife)

]     HADİSİ ŞERİFLERLE ÎMÂN[

الايمان ان تؤمن بالله واليوم الأخر ولملإكة  والكتاب  وانبيين  والموت  والحياة  بعدالموت وتؤمن بالجنة وانار والحساب  والميزان  وتؤمن بالقدر كله خيره وشرهي  فاذا فعلت  ذالك فقد آمنت ]{حم،ن،{ عن إبن عباس   {رضى الله تعالى عنهما}]

Rasûlü Kibriyâ (a.s.v.) Îmân: Allâha (c.c.) ve kavuşmakta, Âhiret Gününe, Meleklerine, Kitâba, Nebîlere, ölüme, ölümden sonra hayâta ve Cennete, Cehenneme, Hesaba, Mîzân, Kaderin tamâmına (hayra şerre ) inanmandır. Ve eğer sen bunları yaparsan; gerçekten inanmış olursun. (Ahmed ve Neseî (İbni-Abbas ve Enes; (r.t.a.) rivâyetleri.

[كان الله لم يكن معه شيء][خ])

(ALLAH(C.C.)VARİKEN EŞYÂ YOKTU)

كان الله عز وجل لم يكن معه شيء ][قال ا لله اني كنت كنزا مخفيا احببت

ان اعرف  خلقت الخلق لأن اعرف]حديس خدسي}

[اشهد ان لإله الا الله و اشهد ان محمدا عبده ورسؤله ][اول ما خلق الله نورى ورؤحي وآدم بين الطين والجسد وآنا نبي][وآدم ابوالبشرواناابوالرح]

Azîz, Celîl; Allâhü Teâlâ variken; O’nunla berâber bir şey, canlı, cansızdan eser yoktu. Zatını tanıyan, bilen yok. Gizli bir hazine, kendi varlığını ancak kendi biliyor. Ve bilinmesi için ve bilinmesini, seviyor. Bilinmesi içinde halkı, bütün eşyayı yaratıyorlar. “Ben bilinmeyen bir gizli hazîne idim,b ilinmemi, açığa çıkmamı sevdim. Bilinmem içinde halkı yarattım.” buyurmuş (Hadîsi Kudsîdir. Buhârînin Rivâyetidir.)

(HADİSİ ŞERİFLE  HALKIN YARATILIŞINA VÂSIT)

Hadîsi Şerîf’in metni yukarıda yazılmıştır. Allâh’ın(c.c.) Rasûlü(a.s.); “Allah(c.c.) evvelâ benim nûrumu, ruhumu yaratmış. Âdem balçıklaceset arası iken, biz peygamberdik. Âdem; beşerin babası, biz; ervâhın babasıyız” buyurmuşlardır.

عزوجل اذا اراد انيخلقل اشياء{خلق قبلل ا لاشياء نورمحمد صلى ا لله     تعالي عليه وسلم قبلتسعين مأة سنة ؤامران يسجد في كل يؤم كان مقداره ماءتة سنة يسجد ؤيقؤل هذه ا لتسبيحاة سبحا نا لعليمللذي لا يجهل وسبحان ا لجواداللذي لا يبخل و سبحا ن الحليم ا للذي ولايعجل]

{التسبيح الروح والدوهرة}                    

Azîz, Celîl, Allah(c.c.) eşyâyı yaratmak istediği zaman, eşyâdan dokuzyüz sene evvel Muhamed’in (a.s.v.) nûrunu cevher olarak yaratıyor. Ve secde etmesini emrediyor. Her bir günü dünya senesi ile tam yüz sene secdede kalıp şu teşbih ve tenzîhi yapıyorlar.

Allahü Tealâyı tesbih ederim. Allâhü Teala âlimdir. Câhil değildir. Tesbih, tenzih ederim. Öyle bir Allâh (c.c.) bütün eksikliklerden temiz, beridirler. Ve öyle bir Allah’ı (c.c.) tesbih ederim ki, O halimdir, aceleci değildir. Ve öyle bir Allah’ı (c.c.) tesbih ederim ki; O cömerttir.

عن عبدلله ابن جابر رضيالله عنه سالت رسؤلللله عليه اصللاة وسللم فقلت

 يارسولللله عليه ااسللام ان مولي المتعال ماخلقلله اولا فما ظنك يا معذ [اول ماخلقلله نؤر نبيك  صلي تعالي عليه وسلم.}                        

(ABDULLAH OĞLU CÂBİRİN SUÂLİ)

Abdullah’ın oğlu Cabirden (r.a.) Allah (c.c.) Rasülü (a.s.v.) Yâratıcı, Müteâlin ilk yarattığı nedir? Diye sordum. Buyurdu ki; Ne zannediyorsun? Yâ Câbir senin; Rasûlünün  (a.s.) Nûrunu, Rûhunu, yaratmıştır. İbni Abbas (r.a.) bütün eşyâdan evvel Allah (c.c.) Rasûlünün (a.s.v.) Nûrunu, Rûhunu yaratmışlardır.